28 april 2011

Pikant

¨Nee, slechts een beetje¨ is het antwoord op mijn vraag of de saus pittig is. Ik heb inmiddels geleerd hoe dit te interpreteren en ik doe dan ook niet teveel van deze groene saus op mijn taco. Het blijkt inderdaad alles behalve flauw te zijn. Als een Mexicaan zegt dat een saus behoorlijk pittig is, dan weet ik dat ik die beter kan vermijden.

De Mexicaanse gerechten zijn wereldwijd berucht om hun scherpe smaak. In de Mexicaanse keuken wordt gebruik gemaakt van honderden pepers die elk van smaak en sterkte verschillen en deze smaakmakers bepalen het pittigheidsgehalte. Wat buiten de landgrenzen verkocht word als Mexicaanse cuisine ontbeert vaak de pittigste pepers waardoor de maaltijden behoorlijk flauw zijn vergeleken met de gerechten hier. Zelfs op het Latijns-Amerikaanse continent kent de Mexicaanse keuken haar gelijke niet qua pikantheid. Bezitten de Mexicanen dan tolerantere smaakpapillen? Nee, het is typisch een kwestie van jong geleerd, oud gedaan. Van jongs af aan worden de kleintjes bekend gemaakt met de pittigheid van hun eten. Kijk niet raar op als je een Mexicaans ventje ziet genieten van een ananaslollie die besprenkeld is met chilipeperpoeder. Wanneer zij eenmaal de leeftijd hebben om bier te consumeren, wordt ook aan dit goudgele goedje zonder pardon pittige saujes toegevoegd en daarmee wordt de cerveza omgetoverd tot een zogenaamde michelada of cubana.

Ik heb een achterstand van ruim twintig jaar inmiddels een beetje ingelopen. Vlak na aankomst liep ik al gauw rood aan en begon te zweten bij het nuttigen van enkele druppels saus. Inmiddels heb ik een aardige tolerantie opgebouwd en om eerlijk te zijn, ik kan ook niet meer zonder. 


Geschreven voor La Chispa

07 april 2011

Diego Rivera

Vandaag de dag wordt Diego Rivera buiten Mexico vaak gezien als de man van Frida Kahlo. Gedurende hun leven stond Frida echter in de schaduw van haar echtgenoot en werd na haar dood pas echt beroemd. Diego Rivera was en is wellicht de meest gerenommeerde schilder die Mexico heeft voortgebracht. Hij was een vooraanstaand figuur in de internationale kunstwereld, een grondlegger van het Mexicaanse muralisme en vervulde een interessante rol in de hoogtijdagen van het communisme in Mexico. Een man met een uitzonderlijk talent, om te schilderen en om altijd en overal tumult te creeëren.

De groei van een artiest
Op 8 december 1886 werd in Guanajuato een jongetje geboren die door zijn ouders geregistreerd werd met de naam Diego María de la Concepción Juan Nepomuceno Estanislao de la Rivera y Barrientos Acosta y Rodríguez. Later werd hij beter bekend als simpelweg Diego Rivera. Opgroeiend in een welgestelde familie, kwam hij niks tekort. Op 10-jarige leeftijd begint hij al met het volgen van college´s aan de kunstacademie San Carlos in Mexico-Stad. In de daarop volgende jaren wordt zijn talent voor de schilderkunst opgemerkt en vooraanstaande politieke figuren als Teodoro Dehesa Méndez, de gouverneur van Veracruz, waren bereid om een reis naar Europa te sponsoren zodat Diego verder kon studeren. In 1907 kwam hij aan in Madrid en volgde hij lessen in het atelier van de Spaanse schilder Eduardo Chicharro. Niet veel later reisde hij door naar Parijs waar hij in de volgende jaren meerdere kunstenaars en stijlen als het kubisme leerde kennen. Naast het ontwikkelen van zijn schilderkunst, werd in 1919 na een avontuurtje zijn eerste kind geboren.