12 november 2016

Authentiek Mexicaans eten in Nederland? Ja, dat kan!

Deze post is uit 2016. Voor een 2020-versie kijk je hier

Op deze blog heb je al vaker kunnen lezen over al het verrukkelijks dat de Mexicaanse keuken te bieden heeft. Misschien bracht het herinneringen naar boven bij je smaakpapillen die terugdenken aan die lekkere gerechten die je at tijdens je verblijf in Mexico. Misschien ben je nieuwsgierig geworden en wil je zelf eens beleven hoe het smaakt. Oftewel je hebt enorme zin om naar het dichtsbijzijnde Mexicaanse restaurant te gaan of om alles te kopen van het Mexicaanse schap in de lokale supermarkt. Ik zal jullie wat verklappen: negen van de tien keer is het eten bij het lokale Mexicaanse restaurant niet Mexicaans maar Texaans-Mexicaans, in het kort Tex-Mex. Hetzelfde geldt voor de producten bij de supermarkt. Deze Amerikaanse keuken is gebaseerd op de Mexicaanse keuken, maar smaakt toch echt anders en neem van mij aan: authentiek Mexicaans eten is zoveel lekkerder dan Tex-Mex. Maar waar kan je dan wel terecht?

 

13 augustus 2016

Wie was Pancho Villa?

Engeland heeft Robin Hood, Mexico heeft Pancho Villa. Begonnen als bandiet, tijdens de Mexicaanse Revolutie (1910 tot 1920) was hij één van de belangrijkste veldheren. Of Robin Hood echt bestaan heeft of niet is niet helemaal duidelijk. Pancho Villa nam het zekere voor het onzekere: hij liet zijn daden op film vastleggen. Held of schurk, wie was hij nu echt?


Legende
Op 5 juni 1878 werd Pancho Villa geboren als José Doroteo Arango Arámbula (roepnaam Doroteo) in San Juan del Río, gelegen in de ruige noordelijke staat Durango. Hij groeide op in een Mexico dat werd geleid door de dictator Porfirio Díaz. Met het vroege overlijden van zijn vader werd hij al snel het mannelijke hoofd van een groot gezin. Het was een jeugd van hard werken en geen scholing. Op 16-jarige leeftijd vermoorde Doroteo een rijke landheer die zich aan één van zijn zusjes had vergrepen. Hij vluchtte voor zijn eigen veiligheid de bergen in en sloot zich aan bij een bende. Deze bende stal van de rijke grootgrondbezitters en verdeelde de buit en land af en toe ook onder de arme boeren. Doroteo werkte zich op tot leider van deze bende en hij nam de naam Francisco (bijnaam Pancho) Villa aan. Een legende was geboren.

18 maart 2016

5 dingen die je moet doen als je in Mexico-Stad bent!

Afgelopen januari noemde The New York Times Mexico-Stad als dé plek om te bezoeken dit jaar en ook Rough Guides zette de Mexicaanse hoofdstad in een vergelijkbare ranking op een tweede plaats. En terecht. De stad biedt zoveel meer dan het mooie historische centrum waar het immense plein Zócalo en het concertgebouw Palacio de Bellas Artes dé bezienswaardigheden zijn. Trek tijdens je bezoek aan Mexico wat meer tijd uit voor de hoofdstad om in ieder geval de volgende 5 dingen te doen!

1. Vaar door de drijvende tuinen van Xochimilco


In het zuiden van de stad ligt het district Xochimilco dat nog goed laat zien hoe Mexico-Stad was voor de Spaanse kolonisatie: een groot meer vol eilandjes. Nu worden de kanalen tussen de eilandjes bevaren door schattig gekleurde bootjes (trajineras) die je, schipper inbegrepen, kan inhuren om een rondje te varen. Zo’n tochtje draait vooral om gezelligheid. Je kan zelf eten en drinken meenemen maar mocht je onderweg toch nog dorst of honger krijgen dan kan je ook iets kopen bij de bootjes die langsvaren met etenswaren. Mocht je zin hebben in muziek dan kan je ook de rondvarende mariachi-orkesten inhuren zodat ze je bootje opkomen en wat liedjes voor je ten gehoor brengen. Lange leven de lol dus; in het weekend kan het wel erg druk zijn en stromen de kanalen net zo vol met bootjes als de wegen van de binnenstad met auto’s.



07 maart 2016

Mexicaanse cinema


Bij de laatste Oscaruitreiking ging de Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu ervandoor met de Oscar voor Beste Regie voor zijn film The Revenant. In 2015 won hij diezelfde prijs al voor Birdman. Het jaar daarvoor werd deze belangrijke filmonderscheiding gewonnen door de Mexicaan Alfonso Cuarón voor Gravity. Ook de Oscar voor het beste camerawerk is inmiddels al drie jaar op rij door de Mexicaan Emmanuel Lubezki in de wacht gesleept. Het is daarom niet verwonderlijk dat er stilaan wordt gesproken van een nieuwe gouden tijdperk van de Mexicaanse cinema. Maar wanneer was dan het vorige gouden tijdperk?

De periode van 1936 tot 1959 wordt beschouwd als de gouden jaren voor de Mexicaanse filmindustrie. De filmproducties werden professioneler en beter en het succes, met name in Latijns-Amerika, volgde snel. Sommige acteurs, zoals de actrice Dolores del Río, slaagden er ook in om in Hollywood door te breken. Eén van de populairste acteurs uit die tijd, Pedro Infante, is tot op de dag van vandaag een icoon in de Mexicaanse populaire cultuur. Zijn tragische dood in 1957 luidde het begin in van een terugval van de Mexicaanse filmindustrie. Pas sinds de jaren ´90 krabbelde deze pas weer op. Naast de eerder genoemde succesvolle regisseurs González Iñárritu en Cuarón, heeft ook regisseur Guillermo del Toro (Pan’s Labyrinth) hier aan bijgedragen. Op het gebied van acteurs zijn Salma Hayek (Frida), Gael García (The Motorcycle Diaries) en Diego Luna (The Terminal) ook ver buiten Mexico bekend.

18 februari 2016

Tijd voor taco's

Geschreven voor conSentido

Als je me zou vragen welk gerecht uit de Mexicaanse keuken mijn favoriet is dan kies ik zonder lang nadenken voor de tacos al pastor. Het eten in een Mexicaanse taquería (tacozaak) is sowieso een klein feestje: gezeten op een plastic stoeltje eten met je handen, het op smaak maken van de taco met heerlijke sausjes en het eenvoudige bijbestellen. Maar in de grote taco-familie is de taco al pastor toch wel de smakelijkste variant van allemaal.


Wie wel eens door de straten van een Mexicaanse stad heeft gelopen, zal ze vast wel eens gezien hebben: de grote verticaal opgestelde spitten met vlees die doen denken aan de vleesspitten van de shoarmazaak. Die vorm is geen toeval. Halverwege de vorige eeuw namen Libanese migranten dit eten en de typisch bereidingswijze mee naar Mexico. In Mexico werd het lamsvlees wel veranderd naar varkensvlees en ook wordt het op een andere wijze gemarineerd. De lagen vlees worden gemarineerd met achiote (zaadjes van de orleaanboom), azijn en verschillende kruiden en pepers. De mix verschilt per maker. Vervolgens wordt het vlees laagsgewijs aan het spit bevestigd en al draaiende wordt het vlees gegrild. De vleesspit is vaak zichtbaar opgesteld aan de straatkant zodat de voetganger, naast aangetrokken door de geur, kan zien hoe met flinke messen stukjes vlees er vakkundig af worden gesneden en op een tortilla worden gelegd. Een echt lokkertje dus. Eenmaal je tortilla met vlees ontvangen kan je er naar wens koriander, ui, limoen, pittige sausjes en ananas aan toevoegen. Een eenvoudig gerecht maar o zo lekker.

 Zelf maken? Hier vind je het recept