No era penal

No era penal. We zijn inmiddels 1 jaar en 146 dagen verder maar die bewering zal nog regelmatig uitgesproken worden bij gesprekken tussen Nederlanders en Mexicanen. Als er voor die 29 juni 2014 er een gesprek plaatsvond tussen Mexicaanse en Nederlandse voetballiefhebbers, dan sprak de Mexicaan al gauw zijn bewondering uit voor La Naranja Mecánica en Johan Cruijff. De legendarische nummer 14 vooral wegens zijn prestaties als voetballer uiteraard, maar Cruijff is zelfs in 2012 nog even actief geweest als adviseur bij de club Chivas uit Guadalajara. Hij zorgde ervoor dat John van ‘t Schip er als trainer werd aangesteld, maar dat was niet bepaald een succes. Hij was alweer de derde Nederlandse trainer die werkzaam is geweest bij de club uit Guadalajara. Hans Westerhof en Leo Beenhakker gingen hem in respectievelijk de seizoenen 2007/2008 en 1995/1996 voor. Westerhof was ook nog één seizoen werkzaam bij Club Necaxa, terwijl Don Leo in 1994/1995 en in 2003 aan het roer stond bij Club América uit Mexico-Stad. Verder zijn er nog drie, relatief onbekende, Nederlandse voetballers actief geweest in de Mexicaanse voetbalcompetitie.
 

 

Robben als piñata

Mexicanen hebben in Nederland nog nooit een club geleid, maar de laatste jaren vinden Mexicaanse voetballers steeds vaker onderdak bij Nederlandse clubs. In 1996 was Joaquín del Olmo de eerste Mexicaan op de Nederlandse voetbalvelden namens Vitesse. In 2006 ging Carlos Salcido voetballen bij PSV en in de jaren daarna verdedigden ook Francisco Rodriguez, Andrés Guardado en Héctor Moreno de kleuren van de club uit Eindhoven. Ulises Dávila was in het seizoen 2011/2012 niet echt succesvol bij Vitesse, terwijl Jesús Corona de afgelopen twee seizoenen een goede indruk achterliet bij FC Twente.

Met die influx van Mexicaanse voetballers in onze competitie is de aandacht van de Mexicanen voor de Nederlandse competitie de laatste jaren toegenomen en heeft PSV Ajax de laatste jaren verdrongen als populairste Nederlandse club in Mexico. Nederlandse voetbalfans kennen namen als Hugo Sánchez, Rafael Márquez, Cuauhtémoc Blanco en Javier “Chicharito” Hernández die buiten Mexico hun salaris verdienden of verdienen, maar wie volgt in Nederland de Mexicaanse competitie? Ik heb het in mijn tijd in Mexico geprobeerd maar ik raakte al gauw de draad kwijt. Pak je pen, papier en rekenmachine erbij. Om te beginnen is de competitie in twee halfjaarcompetities gesplitst, de Apertura, die in de zomer begint, en de Clausura, die in de winter begint. Achttien clubs spelen gedurende een half jaar tegen elkaar en de beste acht nemen het vervolgens via een knock-out systeem tegen elkaar op. De winnaar hiervan is de kampioen, waarvan er dus twee per jaar zijn. Eén keer per jaar degradeert er één team: diegene die gemiddeld het slechts gepresteerd heeft over de laatste drie seizoenen. Om het nog overzichtelijker te maken switchen spelers met het grootste gemak tussen de clubs in de break tussen de twee competities waardoor vedettes de eerste helft van het jaar de ene club kampioen maken, en de volgende helft een andere. Wat me wel duidelijk is geworden is dat Club América het Ajax van Mexico is: je bent fan van ze of je hebt een hekel aan ze. En Chivas uit Guadalajara is populair door het hele land omdat ze alleen maar Mexicanen in hun selectie hebben. De confrontatie tussen deze twee clubs is dan ook dé voetbalklassieker van het land.

In 1986 werd het wereldkampioenschap in Mexico georganiseerd en het nationale team behaalde toen de kwartfinale. Het was direct ook de beste prestatie van het Mexicaanse elftal want sinds 1994 lijkt er een vloek te rusten op de deelnames van El Tri aan WK’s. Sind dat WK in de Verenigde Staten is het Mexicaanse elftal niet verder gekomen dan de tweede ronde. En dat zit de Mexicanen dwars. Een land waarin je voetbal praktisch elke dag en praktisch overal te zien en te horen is, een land met 120 miljoen voetbalgekke inwoners dat ook wel eens verder wil komen in het belangrijkste voetbaltoernooi. En hoe frustrerend is het dan als, na goed spel, je door een onterechte penalty tegen Nederland, de weg naar de zo begeerde kwartfinale wordt geblokkeerd? Of was het wel een terechte penalty?