op de verkoopafdeling van een multinational en daar opgeklommen te zijn tot een managerspositie, ben ik inmiddels goed bekend met de lokale omgangsvormen op het werk en tijdens het zakendoen. Terwijl de Nederlander erg direct is, daar draait de Mexicaan graag om de hete brij heen. Dit werd me goed duidelijk tijdens mijn vorige baan als financieel adviseur. Dat een spaarcultuur de Mexicanen vreemd is, was tot daaraantoe. Het feit dat iets weigeren of ontkennen als onbeleefd wordt gezien en men liever een negatieve situatie vermijdt, zorgde wel voor miscommunicatie. Het duurde dan ook even voordat ik doorhad dat ¨Ok, ik bel je¨ eigenlijk ¨Nee, dankjewel¨ betekende.
In mijn huidige functie, weet ik inmiddels uitstekend de verkapte nee´s te herkennen en zo mezelf een hoop tijd te besparen. Efficiënt timemanagement en zelfdiscipline lijken echter minder gebruikelijk dan dat ik in Nederland gewend was. De Mexicaan mag graag aangestuurd worden en zal zijn baas minder tegenspreken dan de mondige Nederlander. Voorheen voerde ik met mijn Belgische superieur soms pittige discussies. Waar dat voor ons een normale manier van communiceren was, werd ik daar door mijn Mexicaanse collega´s weleens scheef op aangekeken. Nu ik mensen onder mij heb, dien ik ook weleens collega´s te bekritiseren. Kritiek ontvangen is voor hen verder geen probleem, zolang het maar niet gebeurd in een groepssituatie want dan wordt de trots gekwetst.
Het gebrek aan ambitiedrang en doorzettingsvermogen van menig Mexicaan zorgt ervoor dat vele groeimogelijkheden niet worden benut. Dit biedt echter wel een open kans voor de harde werker, of die nu lokaal of buitenlands is.
Geschreven voor La Chispa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten